Als ik even een momentje voor mezelf neem aan het water, rent er een hele roedel honden jolig en luidt blaffend uit een auto. Waaronder twee Tervuerense herders en twee Duitse herders. En opeens flitsen er warme herinneringen door mijn hoofd.
16 jaar hebben wij genoten van twee Tervuerense herders. Van hun geknuffel, van het kroelen door hun haar, hun gekkigheid, van hun ondeugden, hun intense aandacht én van de bossen haar. Alle voor- en nadelen dus.
En door de honden ontstond een hecht contact met mijn buurvrouw. De fokker van onze honden. Jarenlang gingen wij regelmatig
’s morgens naar het bos met haar grote roedel herders en poedels. Wat genieten, altijd weer die uitbundigheid als de honden uit de auto rennen en zich op allerlei manieren uitleven.
Ook organiseerde zij regelmatig ontmoetingen met baasjes én honden. Fantastisch was het Puppy-knuffelen als onderdeel van het socialiseren van het nieuwe nestje. Die kleine, zachte bolletjes nog wankel op de pootjes en met die typische puppygeur.
Hoogtepunt was beslist de strandwandeling. Elk baasje met hond uit haar kennel was dan welkom. Tientallen mensen al lopend en pratend tussen dollende honden. Wat een feest!
Die uitbundige roedel bracht me zomaar weer even helemaal terug …