‘Nu ben ik misschien wel pietluttig hoor … maar alle stickers doe ik zelf altijd rechts en dat logo links. Een ander ziet het verschil waarschijnlijk niet en het is natuurlijk ook niet persé goed of fout. Maar ik word er rustig van als ik dan naar die stapel kijk. Dat komt ik ben autistisch.’, zegt degene die mij rondleidt.
Grappig dit. Ik heb gemerkt dat het vaak niet gaat om goed of fout, maar om hoe iets je beïnvloedt. Dat geldt ook in dit geval.
Ons brein probeert onbewust de wereld om ons heen voortdurend te begrijpen, op elk moment van de dag. Wanneer de wereld om ons heen duidelijk is, voelen we ons veilig en ervaren we rust. En hoe gemakkelijk is het als ons brein daarbij geholpen wordt door een heldere structuur, zoals een logo of sticker?
Als er dan iets onverwachts gebeurt, is dat geen probleem. Als je brein de basis begrijpt, kun je dat gemakkelijk aan.
Dit principe geldt ook in het klaslokaal: duidelijke structuren, gecombineerd met verrijkende elementen. Zo blijf je het grotere plaatje zien te midden van alle details.
Goed? Fout? Nee, duidelijk.